Yaşanılması mümkün hayaller kurmak benim kırılmayacak dallarımdan biriymiş.
Zaten olacağını bildiğin bir şey olsun diye dua etmek acizliğin süslü takısı değilse eğer…
Sahi biz neden bu hale geldik ?
Biz neden güzel durana bakamayacak kadar korkak? Hayal kuramayacak kadar cesaretsiz…
Biz neden bu kadar küçük ?
Bana gelen yolların birinde çok taşlı bir yokuş var. O taşlar senin ayağına değmesin isterim.
Tezden gel, beni bul, ama aramış olmak seni yormasın isterim.
Gözlerinden öperim ;
Beni gözlerine bakamayacak kadar korkutma isterim.
İstersen tabii ki gidersin ama gidersen ben hep hayallerde kalmak isterim.
Geçen gece yarına uyanmayı hayal etmişim.
Tutunmaya çalıştığım dalın kırılmayacağını bilmek beni bir kıskacın arasından çekip aldı sevgilim.
Geçen gece yarın uyanmak için dua etmişim.
Duamın ilk defa kabul görülmesi, hayallerimi yıkmak içinmiş sevgilim.
Yarın sen gelirsin diye ben erkenden uyanmışım. Sen yokuştaki taşlardan şikayet etmişsin.
Ben sen gelirsin diye uyanmışım, sen taşlı bir yokuşta pes etmişsin.
O taşların her biri yüreğime saplansın.
Sana gelince sevgilim,
Sen benim yüreğim kadarsın…
Kayıt Tarihi : 17.1.2025 21:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!