Önlerinde up uzun aydınlıklar var.
Amaçsız, gayesiz...
karanlıklarda yaşamaya tercih edenlere var.
Güneşi görmek istemezler.
Yaşadıklarından habersizler...
sevmeyi bilemeyenler,
sevildiğini bilip, görmezlikten gelenler...Sonrası Mutsuz olmayı çalışanlar var.
Ne garip degil mi, yaşamayı en çok hak edenler mezarlıklarda,beyaz kefenlere sarılmış.
Oysa yaşamayı bilmeyen insanlar var.
Şüphesiz,güvensiz...
Şimdi şehirler,kara çarşaflara sarılmış insanlar dolup taşmış...
Oysa kim yaşamak ister ki,kara bir çarşafla! Ya yaşamaya çalışan beyaz kefenliler nerde?
Kayıt Tarihi : 5.4.2015 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!