Yaşamayı Deneme Şiiri - Musa Takçı

Yüksekteyim
Yüksekte bir dağ yamacında
Sırtım toprakta
Toprağın sıcaklığını
Ve toprağın karşılıksız dostluğunu
Duyar gibiyim
Ve dalıyor gözlerim
Kül rengi bulutlara
Yılan kıvrımı vadilere
Ve bir türlü doyamadığım ufuklara

Uçtuğumu hissediyorum
Uzaklarda
Belli belirsiz uçan kuşların
Hafifliğini duya duya
Birden bir ferahlık çöküyor içime
İnanılmaz bir ürpertiyle çoğalıyor umutlarım
Sanki içime doluyor
Gökyüzünün
Özgürlük kokan yumuşak huzuru
Ve ilk defa
Bu kadar derinden soluyorum
Yaşamın doyumsuz renklerini

Ve kayboluyor
Günlük kaygılarım
Birebir hesaplarım
Öyle anlamsız geliyor ki
Planlarla dolu bir hayat
Ve acıyorum
Yaşamadan tükettiğim zamana

Belki de bugün
Bir fırsat yakalamıştım
Belki de bu
Bir denemeydi benim için
Kendimle baş başa
Özgürce
Yürekten
Ve doğrudan
Çıkarak hayatın acımasız dişlilerinden
Yaşamayı deneme