dertler tasalar derken
hergün birbirimizi yerken
ben seni yürekten severken
sarılmaya vakit kalmadı
güneş batar gece olur
gülüşün hep içimde durur
herkez mutluluğu bulur
mutluluğa vakit kalmadı
akar akar gözyaşlarım
hergüne umutla başlarım
çatladı sabır taşlarım
beklemeye vakit kalmadı
açmaz oldu çiçeklerim
boşa çıktı emellerim
doldu taştı kederlerim
sevinmeye vakit kalmadı
günler geceler biter
yine dert yine keder
yeter Allahım yeter
yaşamaya vakit kalmadı....
040804
Hakan TimurKayıt Tarihi : 4.8.2004 09:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hakan Timur](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/08/04/yasamaya-vakit-kalmadi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!