Biz yolun yarısına bile gelmeden yaşlandık,
Yaşamaya ne halimiz ne de hevesimiz kaldı.
Bu gidişle ihtiyarladığımız zaman yandık,
Yaşamaya ne halimiz ne de hevesimiz kaldı.
Yürüyemez olduk zor geliyor yolumuz artık,
Belimiz büküldü hep ağrıyor kolumuz artık.
Ne ayağımız tutuyor ne de elimiz artık,
Yaşamaya ne halimiz ne de hevesimiz kaldı.
Zamanında genç idik bakmazdık hiç bir insana,
Eskiden biz yaşamayı minnet sayardık cana.
Allah yatağa yatırıp ele bakıtmasın ama,
Yaşamaya ne halimiz ne de hevesimiz kaldı.
Biz neyi hak ettiysek öyledir bu bize haktır,
Ne desek boştur elbetteki Allah'ındır takdir.
Bizim dünyadan artık hiç bir beklentimiz yoktur,
Yaşamaya ne halimiz ne de hevesimiz kaldı.
Yusuf biz yaşlı olanlara selam yolluyoruz,
İş yapmaya gücümüz yok işleri sallıyoruz.
Bir ayağımız çukura düştü topallıyoruz,
Yaşamaya ne halimiz ne de hevesimiz kaldı.
Kayıt Tarihi : 1.10.2024 12:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!