Yaşamaya Mektup Şiiri - Hakan Şehirli

İnsanlar ter döküyor ama, Anadolu hâlâ kurak....
insanlar çölde gül istiyor ama Anadolu yeşermiyor...
insanlar düşünüyor ama el uzamıyor ölüme bir adımbebeğe, doğuma bir gün kalaesmer kadına..
insanlar sevyor ama yarını olmayacak diye aykırı sevişmelerle ayrı düşüyor sevdalarına.Bu yüz-
den biçare fabrikada işcisi biçare demirler şekil alırken yarına
Seni unutmadım yaşamak
kanayan en kızıl yarasın bedebnimde
sevdaya dalar oldum ama
yüreğim hala ege ormanları gibi
yeşil ve
ege ormanları gibi
alev alev yanmakta
SENİ UNUTMADIM YAŞAMAK
****************************************
-1-
Ben susunca susmuyor inan
durgunlaşınca durmuyor hayat
bir çağlayanda yaprak çırpınırya
öyle çırpınıyor hâla hayat
inan seni unutmadım yaşamak
-2-
Ben sevgilimi
ben hâla eski terkedilişimi düşlerken
seni,
seni fabrikalar işliyor yaşamak
işçilerin kavgalı elleri
acıkmış çocukları işliyor durmaksızın
demire şekil veriyor insanlar
eriyen, insan olmasın diye
genç kızlar
kasnaklara gerip
güller, laleler dokuyor gökyüzüne
sana,
sadece sana yaşamak
-3-
Ölüm yakınında herkezin
ama sen daha bi güzelsin yaşamak
-4-
öylesine bir durgunluk
öylesine bir soyunmak benimkisi kavgaya
ağır ağır ama, kırmadan
inciltmeden bıldırcınları
kardeleni koparmadan
-5-
Sen bilirsin
bu suskunluğun
asıl olan beni
bir gün
terler içinde
ışıklarda doğuracağını
umut kesme sende
seni unutmadım yaşamak
-6-
herkez nbilmekte ölümü
uzakta bir nehir değil ölüm
ensede bir ejderha
kimse kaçmak istemiyor bilesin
yalnızca bekleyiş biraz derin
mavi okyanuslar gibi
ve mavi umut bilesin
ve yaşamak
bambaşka bir mavidir sonra
yani sen
yani belalım
-7-
Aranırım
sevgilimde varki güçlüyüm
eski sevgilimim ölmüş üzgünüm
gerçek acı
gerçek kurusoğan gözyaşı
ağlarım
ağlarımda saklarım
saklayışım ağrıma gider sonra
birde onun için ağlarım
-8-
Küçük bir adadayız biz
biz insanlar
med-cezirlerle boğuşmaktayız
uyurken sulara gömülüp
uyandığımızda güneşe
uyandığımızda sana ağlarız biz
-9-
Bir çırpıda sevmiyoruz
sevemiyoruz biz
öylesine koyduki yokluğun
yokluğunla unutmuyoruz seni biz
-10-
Anadolu sonra
hocamı yolladım vurdular
öğretmenim gitti
kan kustular
sadece
nasırlı elleriyle arda
yavrularını
benimde çocuğum olan barışı
okşadı, Ayşe analar
Zeynep'ler, Fatma'lar
Mehmet babalar,
yağız dedeler
ozan dayılar
senin kaderin Anadolum
gevezelerin sigarasını unuttuğu gibi
unutmak
ama seni unutmadık yaşamak
asıl Anadolusun sen
doğu, güneydoğusun yani
çünkü sadece
sende kalbi o bebeklerin
o anaların, o babaların
o dedelerin
o dayıların
sadece sende Anadolu
beklentilerin
o kanlı yüreği
o okşamadan uzak saçları
-11-
Ve baklamak
beklerken yitirmek
sensin asıl olan
alıpta kaçtıkları
vurupta astıkları
sensin beklemek
asıl olan
-12-
Beklemek yitirmek gibi
ama ciğerim değil nikotin
tütün tarlası sanki beklerken
nefesim bitmez
bitsede bitmemek benim yalanım
seni unutmadım yaşamak
-13-
Güneşe direniyor kadınlar
zaten esmer tenleriyle
bronzlaşma hayallerini umursamıyor batının
batının,
o batan yalanını sevmiyor
istenmiyor
zaten bilmiyor esmer kadınlar
yani anam,
yani senin anan
yani annelerimiz
bir nakış daha fazla işliyor
adını direnmekle bezeyip
önümüze sunuyor ullu orta
ve gururla
yorgun ağrıyan gözlerini
bir sabır gülümseterek
halbuki,
hakkı ödenmez bir bakış
hakkı ödenmez bir gülüş
gözlerindeki
benim anamın
yani senin ananın
yani annelerimizin gözlerindeki
o da sabır
-14-
Simitçi çocuklar seni bağırıyor,
sandığına vurarak fırçayı
seni söylüyor boyacı çocuk
seni yaşamak
sırtına vuruyor seni
taşıyor sabırla hamallar
perşembe pazarından
gecekondulara kadar
yokuşu tırmanıyor seni yükleyip sırtlarına
seni terliyor hamallar
seni yaşamak
bu kadar ağır olma ne olur
-15-
Barlara taşıyor sabırlar
sokak kuytularına
köpek öldürenler ve sen
beyaz leblebi tadında sarhoş
nağraları sana atıyor
camları sana döküyor insanlar
hep umut değilsin bunu bilesin
küfürleri sana
sabah beş otuzlarında güneşe doğru
-16-
'Yaşamak direnmektir'
o zaman yaşıyoruz
hemde dolu dolu
yaşamak sadece direnmek
direnmek yaşıyor olmak
direncimizi kırma yaşamak
-17-
Siyah kelebekleri vardı
yeşile boyadık
kırmızıya boyadık
sonra maviye
siyah kelebekler vardı
yağmur yağdı öldüler
ne yeşil kaldı
ne kırmızı
nede mavi
-18-
Sıkılıyorum
yorgunum
seni seviyorum yaşamak
seni unutmadım
seni unutamam yaşamak
-19-
Yaşamak kavgayı doğuruyor
kavga silahları
silahlarda ölümle kardeş
bana siğlahsız
bana ölümsüz bir kavga ver yaşamak
ver ki;
vurulmasın mermi kadar yüreklerinden
gül kadar güzel yüzlerinden bebekler
ver ki;
bende vurulmayım
yaşamak
seni unutmamak demek bilesin
-20-
Ve unutulmuşluktan söz etme
ölseydik unutulmuştun
yaşıyoruz
direniyoruz
ağrılarla sancılarla ama
seni seviyoruz
kimse vazgeçmez sevgilisinden
yok yere çekip gitmez kimse
seni seviyoruz bilesin
-21-
Seni unutmadım yaşamak
kanayan
en derin yarasın
bedenimde
sevdaya dalar oldum
ama
yüreğim hâla
ege ormanları gibi yeşil
ve
ege ormanları gibi
alev alev yanmakta
tütün işçileri seni sarıyor fabrikalarda
ince beyaz kâğıtlara
Çukurovada seni topluyor
dikenler arasından
pamuk işçileri
seni, onlarda unutmadı
bende unutmadım yaşamak

'YAŞAMAK DİRENMEKTİR'