Yaşamaya Hükümlüyüm Şiiri - Ali Tarhan

Nasıl ki bitmemiş şiir; şiir değilse,
Nasıl ki nefes almak yaşamak değilse,
Kalmayanlar -dünyayla- alıp veremediği de
Bizden değildir.
Göze görünmez, diş geçmez, sıhhatte
El değmez lamekâna seyahatte
Yerçekimsiz savrulurum kainatta
Büklüm büklüm olmakta
Kıvrılan kavisli vakitte
Yaşamaya hükümlüyüm...

Tüm kapıları çalmakta marifet;
Yılmadan, usanmadan
Dilerim yücelerden mağfiret,
Sızacak çatlak ararım
Zaman duvarından medet
Koyverme iradeni, sabret
Yaşamaya hükümlüyüm...

Baharımda uçuşarak
Arı bulutu, yekvücut
Hafiften okşayarak
Çayırları yeşil, yakut
Hayatı özütür damıtırım
Bal akarım fezaya
Bol gelirim dünyaya
Kürkü kaybetmek pahasına
Pirelerimden kurtulurcasına
Şu son olası ömrümde
Yaşamaya hükümlüyüm...

Mekansıza, zamansıza
Sonsuzluğa bir huzmeden
Kabuğumdan taşıyorum
Çatlatıncaya ışıyorum
Göveriyorum, uç veriyorum
Salınıyorum filiz budak
Hüküm kainatın benimdir ölüm
Sevgi mahşeri kıyametim
Yaşamaya hükümlüyüm...