Yaşamaya Değerse Şiiri - Orhan Bahadırsoy

Çalarken umutlarımı yalnızlık hırsız gibi,
ona hayallerimi de bahşiş veren bir adamım.
Ben dünyanın sırrını bildiğim için
kaderimin ıssız sokaklarında çürümektir idamım.

Konarken göçebe kuşlar penceremin önüne,
bu son baharda onlarla gitmemi istediler.
Gitmedim yalnızlığıma bulaşmasınlar diye,
işte bunu hissettiği için beni hiç sevmez kediler.

Ve sokak köpekleri havlarken kapımın önünde,
almışlardı içimdeki doğal afet kokusunu.
Ama ben yendim kafamdaki depremi,
ruhumun kuraklığını ve gözlerimin sel korkusunu.

Dedim ya ben dünyanın sırrını buldum geçenlerde,
Tanrının ölümü çözmesi için yaratılmışız meğerse.
Güneşin çevresinde sefil misali dönen bir gezegende,
yaşıyoruz, ölmek için yaşamaya değerse.