Yaşamaya Değer Şiiri - Tolga Yalçıner

Bazen kederli bir hüzün alıyor,
Yalnızlığımda odamın.
Mutlu bir çocuk bazen,
Yarım ağız teşekkür ediyorum
Yaşadığım için.
Uçarı olmadım yaşarken
Her acıktığımda çıldırmadım
Ve pek yakındım denemez parasızlıktan
Yaşadım, yaşıyorum sevdamı
Benim o; içimdeki en büyük dünya
Ne var ki ölümü düşünüyorum bu vakitler,
Ama ölmeyi değil.
Hele mavi bir yeşilin ortasında hiç değil.
Küçük odam benim;
Henüz benim değilsin.
Bir yabancı memlekette ve küçüksün.
Küçük odam benim.
Bazen kederli bir hüzün alıyor yalnızlığımda odamın
Ve boyuna yaşayacak bir şeyler aramakla geçiyor zaman Buralarda..
Mutluyum bazen.
Küçük bir radyom, gitarım...
Mutluyum işte bazen.
Ortasındayım ömrümün,
Ve ne çok şey bilmiyormuşum,
Bunu düşünüyorum.
Gitmeyi...
Kalmayı...
Anlamlaşmayı...
Önümüz ilkbahar.
Sanki gerçekten benim ilkbaharım.
Ne garip!
Böyle düşüncelere daldıktan sonraki
Çiçekli...
Yaşamaya değer...
Bir de sevgili...