Yaşamaya Can Atıyor Şiiri - İsmail Akyüz

Düşünüyorum durmadan hayatı geçip giden yaşamı
insanları düşünüyorum canlıları bitkileri
gelecek günleri bizden sonraki dünyayı
içime çekiyorum sessizce giderek kirlenen doğayı
gökyüzüne bakıyorum parlayan yıldızlara
insanın henüz değmediği o sonsuzluğa
kendi kendime hayıflanıyorum sonra
insanların bu düzenine
bencilliklerine kazanma hırslarına kendini yok etmelerine
her geçen gün zorluyor beynimi artık
küresel ısınma hızla değişen iklimler
kuruyan göller yok olan ormanlar
yıkıp geçen hortumlar fırtınalar seller
ardı ardına sürükleniyor değişken mevsimler
giderek tükeniyor bitkiler hayvanlar börtü böcek
ne varsa günden kalan yaşamaya can atıyor