Yaşamana Bak Şiiri - Seyit Bozkurt

Öbür dünya dedikleri;
Toprak altında bir kuyu
Ne elektriği vardır, ne suyu
Sararlar birkaç metre kefene
Yatırırlar boylu boyu,
Ne gam kalır ne kasvet…
Durmuştur zaman, uyu ha uyu

Bu dünyayı zehir ederler
Öbür dünya korkusundan
Âdem’den bu yana giderler
Dönen yoktur bu yolun yolcusundan
Cennet-cehennemden bahsederler
Uyanan var mıdır? Derin uykusundan

Öbür dünya ya yok ya da çok uzak
Yorma zihnini şu rivayetlere
Bu yanda keyfince yaşamaya bak
Uyma örümcek kafalı sefillere
Bir kör kuyudur en son durak
Bürüseler de altınlara, zümrütlere