Adsız kaldım her adımınla bir adım daha,gittin benden.
Aşk,senden vazgeçmeme düşüncesi,
Kendimi bir eylemin ortasında,eylemsiz bulmak...
Ve yine gittin,onunla baş başa kalmaya,
O sensin gittiğin ben,
Şimdi doya doya kelimelere,konuş kendinle...
Hiç haberin yokmuş gibi davran gittiğinden,
Hiç hatırlatmıyormuş gibi kendini,
Seninle gibi yaşamakla,geçen senliğini.
Benim yine aynı,
Hiç bir mevsimi ayırt etmeyen yalnızlığım,
Yağmur rüzgar,bahar yaz ayırt etmeyen bir aşkla,
Seni hep hatırlamak zorunda,
Seni sevmekten çok,unutmadığımı söylemek zorunluluğuyla...
Kayıt Tarihi : 2.5.2012 00:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!