Geceler derdime derman olmuyor,
Kalbim hiç çarpmıyor eskisi gibi.
Yağmurlar kalbime dert de salmıyor,
Damlalar düşmüyor eskisi gibi
Her günüm büyük bir bitişe doğru,
Götürüp ruhumu mahvediyor O.
Şeytana satılmış elim ve gözüm,
Beynim patlayacak, hiç bilmiyor O.
İçimin dert evi, iman evi var,
Yükselmez oldu ses minaresinden.
Boğuyor dünyanın türlü dertleri,
Boğuyor kalbimi en tepesinden.
Bilmem ben nedendir bu bitiş, yokluk,
Yoksa şeytana güç gere bilmiyor muyum?
Kaldırımlar, geceler bitirdi beni,
Yoksa ölüm arzumu gizliyor muyum?
03.12.2011
Turan Mete AlmammadovKayıt Tarihi : 27.11.2012 02:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Mete Almammadov](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/27/yasamamak-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!