YAŞAMAMA SENSİN NEDEN
Sen olmasaydın
ne ayın şavkı düşerdi karanlık sulara
ne de gün ışınlarıyla
yekinip yürürdü yaşamın suyu,
Sen olmasaydın
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla