Yaşamam Tövbe Hakka Duracağım Sözümde

Biliyorum duramam yazarım kalemimde,
Yaşamam tövbe Hakka duracağım sözümde,
Pişmişim tuğlasında ekmek gibi, aş gibi,
Sevdalardan uzakta yaşarım ben özümde.

Allah için yaşarım, yazarım kullar için,
Erilecek takvaya varılan yollar için,
Allaha dua ile uzanan kollar için,
Şu yabancı nefsimi, eritecem közümde.

Merhameti ararım ben o yüce Sultan’da,
Rahmetiyle karşılar dilerim ol Rahman da,
Korkarım ol nefisten kurulacak divanda,
Korkutma sen Allah’ım, kalmadı ki yüzüm de.

Dünya’mı zindan ettim, karanlık ahretimde,
Günahı yudumladım şu Dünya nimetimde,
Lâinin sunduğuydu içtiğim şerbetimde,
Çiçeklerim kurudu baharımda, güzümde.

Ey Allah’ım huzura nasıl varırım bilmem,
Senin korkunla Ya Rab sararmışım, hiç gülmem,
Aksın gözümden yaşlar yunayım on’la silmem,
Derman kalmadı bende yokuşumda düzümde.

İdrisoğlu ne Yunus, ne Veysel olamazsın,
İnersin çıkarsın da kararda kalamazsın,
Gönüllere çağlayan sel gibi dolamazsın,
Kur’an senin yolundur, kalmalısın izinde.

17.Eylül.2008 14.35