Bugün Güneş de erken batıyor.
Ne sevdiğim kadından,
Ne de memleketten bahsettik.
Ulan, adam da kalmadı be!
Şu dibi delik Dünya da,
Aşka İki laf bile edemedik.
Dili alazlı bülbüller şafağa suskun
Sen, benim düşün yoldaşımsın.
Ağır, aksak kağnılar Nazım’ın şiirlerinde kaldı.
O zaman ki kadınlar,
Ah! O kadınlar sessizce nasıl da uzaklaştılar.
Konuş arkadaş; dünü anlat!
Bir ülke ki, yüz yıllardır nasıl kendine ağlar?
Bu topraklarda ne aşklar yaşandı.
Hiç biri kavuşamadı.
Vay be! Ne kadermiş..
Nasıl olmuş?
Nasıl yaşanmış?
Öğren ve öğret demiyorum sana,
Bir eş bul; beyni yakışıklı,
Yüreği mangal gibi olsun.
Ama sevdası,
sevdası dağ gibi bulutlarda olsun
Savruk ayazlara inat
Bir tohum gibi toprağa düş
Sarıl umuda.
Sarıl aşkına.
Ah! Özenle yeşerip, ayakta kalan
boy boy çocuklarınız olsun.
Söz ver bize,
Söz mü arkadaş?
Şayet bir gün gidersek
ardımız sıra kimse ağlamasın.
ama en azından ikisi,
bizi
…..alkışlarla uğurlasın
Kayıt Tarihi : 29.11.2008 20:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Nalçacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/29/yasamalisin-arkadas.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!