Yaşamaktır umut Şiiri - Mahmut Karahan

Gece gri
Hüzün gri
Rüzgar kuşkulu alaca karanlıktan
Yaklaş ve dinle titreyen sesini
Duydun mu?
Umut!
Evet umut ve huzursuzluk

Yeryüzü
Dinle karaağaç
Martılar susun!
Sizde kulak verin biraz
Umut karanlıkta mı acaba
Bak bir ıslık daha kaçırdı korkuyu

Sisin boşluğunda hiçlik
Onu görmüş olmalısınız
Gördünüz mü rüzgarı?
Ayak seslerini duydum
Geçti
Çabukça uzaklaştı buradan
Titreyerek uyandım uykudan
Güneşi asıyordu
Karanlık
Günaydını katlediyordu acımasız gözler

Yok umut beni kandırmadı hiç
Yas tuttuğum zamanlar oldu sadece
Küfredecek övülecek bir şey yok