Karışık duygularımın, farklı zamanlarında ki değişimi
Yordu bedenimi anlamsızca
Ben koşarken anılarımın peşinden kaybolurum
Kefene sarılmış bedenimi, atar sonu bilinmeyen kuyuya
Duygularımın ölü ruhuna ne mezar yeter, ne de kabir
Solmuş güle benzerim, bir daha canlanmayacak
Ya ölüm, ya yaşam ya da yaşantı
Ölüm damardan yakın
Yaşam yaşantıdan uzak
Gerektir yaşamak yaşamaktan yaşantı
Ruh bedene sahip çıkar düşmemesi için
Beden bitkin dirilmemek için
Kilitli kapıyı zorlar geçmiş
Yaşamı yaşantıya daha da ölümü katmak için
Ölürken yaşıyorum hayatı
Kayıt Tarihi : 11.3.2024 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!