Yaşamaktansa Bir Cihan

özlüyorum günlük güneşlik aydın bir dünyayı
neylerim ufku kara mutsuz bir günü bir sabahı
hakca yaşanacak bir hayat bir yaşam bulalım
kabul etmem asla kan dökmeyi, cana kıymayı
neyleyim ben hak bilmez hukuk tanımaz insanı
dost ve kardeşce, huzur ve refah içinde olalım
silelim o kara sayfaları yazalım yeni bir tarihi
neylerim düşüncesiz akılsız sorumsuz yaşamayı
dikelim gönül bahçesine doğru düzgün fideler
yükselsin kök salsın güçlensin bastığımız yerler
yeşertelim güllük gülüstanlık renkli bir dünyayı
neylersin ekinsiz bağsız bahçesiz dikenli tarlayı

kuralım barış ve sükünet içinde güçlü olmayı
hür ve özgürce insanca, bir insan gibi yaşamayı
neylersin kuşları cıvıl cıvıl ötmeyen dağı ovayı
sağlıyalım korkusuzca özgürce, huzuru güveni
dağında çiçeği açmayan kuşu kekliği ötmeyen
neylersin lal olmuş sağır bülbülü, kitlenen dili
istemem dökük yaprağı, boynu bükük çiçeği dalı
paylaşalım tuzu ekmeği,soğanı tatlıyı acıyı
neylersin bacası tütmez, aşsız çulsuz evi ocağı
çeşmeleri pırıl pırıl akan ırmakları dolup coşan
yaratalım suları harıl harıl çağlayan bir dünyayı
neylersin ağayı paşayı,sırmalı tacı tahtı sarayı

dök gitsin artık içinde tuttuğun o zehiri, kavgayı
bir yol düşür bir çığır aç, yeni bir çağ doğsun
neylersin çıban olmuş acıları bitmeyen bir yarayı
sök gitsin artık gözüne bağladığın o kör düğmeyi
değer mi zülmün kol gezdiği karanlık sen olmayı?
kır artık kötü niyetin zincirini aydınlat bu sevdayı
çabalayalım birlikte, hak ve adaleti güçlü kılmayı
yıkalım kör tabuları aşalım dünü o cahil kafayı
neyleyim yükün altına koyamadığın kolu gövdeyi
ekelim gönül tarlasına hoşgörüyü, aşkı sevgiyi
yaratalım sevgi dolu, barışçıl aydın bir dünyayı
neylersin koyunu kuzusu melemeyen bir yaylayı

atalım kafamızdaki o kuru samanı, o kırığı çürüğü
aydınlatalım sevgiyle, kini nefreti duşmanı cahili
revamı hakmı, derde acıya boğduğumuz aynayı
koyalım yola tezinden, aklı fikri mantığı düşünceyi
ekelim biran gönül bahçesine türlü türlü gülü çiçeği
yeşersin filizler tutsun arzular, insanlığın güzelliği
neylersin yaprak açmaz meyve vermez bağı bahçeyi
çekmektense insanlık, bu vicdansız merhametsiz ahı
yıkalım beraberce birer birer, engelimizdeki o dağı
yaşamaktansa bir cihan, bu ihaneti bu haksız çağı
yaratalım yeni baştan, özgür ve adaletli bir dünyayı
neylersin boş bir kurguyu, aklı fakir gönlü karayı