Yaşamaktan Kastın neki? Şiiri - Ahmet Kı ...

Yaşamaktan kastın neki?
Hasretini çektiğin bir muhabbet
Yada yoldaşın mı var?
Bu dağlar karlı...
Sabahları felaket
Boşver, boşver sen!
Sanki anlatacak sırdaşın mı var?

Yaşamaktan kastın neki?
Soğuk namlu sevdaların buz tutmuş
Ha Eroğlu soğukmuş bu kış
Ha kapıda diz çökmüş evhamlı muştuların
Sevinmek elbet kaçacak
Bize yine yalın bir pusu
Hain yardan hançer yalımı
Hazin bir hatıra kalacak
Sıkılan her diş
Kan damlayacak
Bastığın tetiğin hakkını ver sen!
Öyleki, cehennem patlatacak
Deryalar donduracak
Sevdayı bitirecek
Tek göz uykuların
Boşa mı seni taşıdığım?

Yaşamaktan kastın neki?
Kaybetmeye kader demez lisanım
Bilesin, kurt kapanıdır sığındığın
Emiroğlu yatırıdır
MErttir, serttir, sıkıdır...
Zifir gecelere yalın ayak
Ve çökmedikçe gökdam
Kopmadıkça kıyamet
Beklemek yasak
Çetin kavga çocuğuyuz ikimiz
Somun sıcağı tüter burnumuz
Ezelden beraber fırtına koparmış
Yerinde uçurtma uçurmuşuz

Yaşamaktan kastın neki?
Gece yağmurları sen yükledin gözlerime
Sınır dışı sevdaların yatağı sensin
Aslında ölmelisin
Kıyamam kıymetine
Şimdi ihanetimi getirdin
Bas git işine!
Tanımadığın bir yanım var
Nice dağlara divane
Ne kuytulara muhafız
Almışsan al yanaklı bir dilberi
Sahip çıkmasını öğretiriz
Kuşkuda kalma
Sen sevmişsen bir kere
Saklamayı biliriz
Yüreğim...