Karanlıklar çökmüş umutlarıma
Aydınlıktan eser kalmadı bende
Kelepçeler vurdum duygularıma
Mutluluktan eser kalmadı bende
Acılarım gözlerimde yaş oldu
El atıp tuttuğum dallar taş oldu
Sefaletim bana arkadaş oldu
Yaşamaktan eser kalmadı bende
Hayallerim viraneye benzedi
Kader benden mutluluğu gizledi
Gözüm yolda beklediğim dönmedi
İnsanlıktan eser kalmadı bende
Kayıt Tarihi : 3.12.2006 00:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yaşam resimlerdeki gibi güler yüzlü deyildir Hayatın öğrettiyini hiç bir kitap yazmaz Yaşadıklarım yazdıklarımın yanındahiç kalır Buluda cümlesi blulut tur şive olarak böyle kullanılmıştır saygılarımla
![Cebbar Korkmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/03/yasamaktan-eser-kalmadi-bende.jpg)
kemaltekir adyge
Yaşam resimlerdeki gibi güler yüzlü deyildir
Hayatın öğrettiyini hiç bir kitap yazmaz
Yaşadıklarım yazdıklarımın yanındahiç kalır..._en cok hikayesini begendim bu güzel siirin...tebrikler
El atıp tuttuğum dallar taş oldu
Sefaletim bana arkadaş oldu
Yaşamaktan eser kalmadı bende
Bendede
tebrikler üstadım
selam ve duam ile
kalemin dam olsun
TÜM YORUMLAR (17)