Gözlerim, alışmış yaşlara
Vurmuşum başımı taşlara
Dönmüşüm göçmen kuşlara
Yaşamaksa yaşıyorum…
Gökte bulut umutlarım
Terk edip gitmiş dostlarım
Hayra yorulmaz düşlerim
Hep buna şaşıyorum…
Çoğum başka azım başka
Telim başka sazım başka
Yazım başka kışım başka
Sel olmadan, taşıyorum…
Toplanıp gitmiş tasım tarağım
Açmadan solmuş gülüm yaprağım
Kördüğüm olmuş ayak bağlarım
Sürünerek koşuyorum…
Kayıt Tarihi : 16.7.2007 21:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiirimde hece ölçüsü aramadığımı ancak uyak ve kafiye aramaya çalıştığımı belirtmek isterim.Saygılarımla.
![Ömer Osman Avcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/16/yasamaksa-yasiyorum-5.jpg)
açmadan solmuş gülüm,yaprağım
kördüğüm olmuş, ayak bağlarım
sürünerek koşuyorum…
...................................
Sürünerek koşuyorum...
Yine de koşuyor yürek, koşuyor duygular, koşuyor beden..Ayakları kördüğüm olsa da koşuyor..
Hüzne ve engellere rağmen yürek bu türküyü söyleyebiliyorsa YAŞAMA SEVİNCİ ile hala dost demektir..
Bu şiiri ikinci okuyuşum.. Ve yine güzel yine anlamlıydı...
SEVGİLER...
TÜM YORUMLAR (39)