Yaşamaksa Şiiri - Mehmet Emin Özyön

Yaşamaksa hayat sensiz tek başıma,
Ölüm özlemi duyulan en büyük müjdedir.
Ölekse uğrunda her gün bin defa,
Umut, milyonu bulmaya yarın az kala.

Ağlamaksa Aşk, kara bulutlardan karayım,
Kızılırmak damarlarımda, Muson gözümde,
Nil Mısırda değil akar taa kalbimde,
Marmara, Ege, Akdeniz, Okyonus gülümdür.

Ayrılıksa sevda, Çin yakın mı dersin?
Merih yurdum, galaksi yolum olsun.
Duyuluyorsa sesim, Satürn, Jüpiter, Uranus'ten,
Dönüşü olmayan yol, ölümüm olsun.

Sensizlikse naçiz varlığım şu alemde,
Çöllerdeki kumlar, yanmış külüm olsun.
Acı çekmekse sana kavuşmak,
Dikenli teller yastığım, çulum olsun.

Görmemekse gözlerine, göz bakanda,
Gözlerim karanlığa sırdaş olsun.
İçmekse sana yazıp, sana söylemek,
Atlantik, Atlas şarap gölüm olsun.

Sevdalın dedi, küllerim savrula çölde,
Her gün içende şarap kalmadı gölde,
Güneş ufukta ben tozlu yolda,
Gün batıp, akşam olmaya az kaldı.