İnsanın yanlız kalması
Tek başına
Yapayalınız.
Kalabalıkta toplulukta
Yerken içerken
Gezerken eğlenir görünürken.
Konuşuyorum gülüyorum
Yemek yiyiyorum
Kahvaltı yapıyorum çocuklarımla
Eşimle balkonda oturuyorum
Çok mutluyum tek kelimeyle
Mutlu bir insanım.
Beş kişiyiz
Bazen ikimiz üçümüz
Bazen beşimiz bir aradayız
O sıcak evimizde.
Ben yine yanlızım
Düşündüğüm hayelini kurduğum
Uğruna canların ölüme gittiği
O toplumsal yaşam
O mutlu insanların dünyası nerede.
Ben yine yanlızım
Bütün bunları düşündükçe
Zavallı çaresiz kimsesiz
Ezilmiş yıklımış yok olmuş gibi
Yorgun ve argın.
Bunları çektiniz mi hiç
Yaşadınız mı benim gibi
Geçmişi düşünerek.
Uğruna ser verdiğiniz
Baş koyduğunuz o güzel geleceği.
Ne oldu şimdi!
Peki bu yanlızlık nedir
Yaşadınızmı siz
Böyle bir yanlızlığı.
Ama bütün bunlara inat
Hala yaşıyorum
Ayaktayım düşünüyorum
Tabii yaşamaksa.
Kayıt Tarihi : 27.6.2007 23:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bireyin yaşaması,ülkenin yaşam kalitesiyle koşut olmalıdır.
Herkesin mutluluğu eşit paylaşması gerek.
Toplumun çeşitli katmanları arasındaki geniş açılı bir yaşam standardı bireyin mululuğunu da etkiliyor.
Ülkemiz o yönüyle bakıldığında türlü çelişkiler barındırıyor.
Altın musluklardan su içenlerle su kabağını kullananları birlikte düşünmek bir bakıma mutluluğu sorgulamak değil midir?
Nazım'ın imlediği evren algısını düşünüyorum. Hani ''Yaşamak bir ağaç gibi...'' diyordu ya...Öyle işte.
Sonra sokak çocuklarını,mapushaneleri,maden ocaklarını düşünüyorum.
Yarın,yeni bir umudu getirsin yaaşamak adına...
Kutluyorum Dostum...
Yeni yaşamlara.
Yürek sesinizi kutluyorum....
saygilarimla...
HACİ TİMURTAŞ 2
TÜM YORUMLAR (7)