Yaşamakladır Ölüm Şiiri - Ebru Leyal

hayat güzeldir,
hayat kötüdür.
sen de belki güzel,
belki de çirkinsin.
her şey zıttıyla beraberdir der diyalektik yasası
yani hayat hem güzel hem kötü
sende hem güzel hem çirkinsin
yaşamak ve ölmekte bir arada o halde
yaşamaktan çok anlamam
ölüm de işte gördüğüm kadar.
ben henüz ufakken
Davut da ufaktı o zamanlar
oyun oyanardık beraber.
sonra Davut öldü
sanki hayat alıp ölümü attı içimize
daha biz ufakken,çocukken
Davut'la bir daha oynamayacağımızı bile kavrayamamışken...
ölümü alıp sol elimize,
yaşadık hep öyle ya da böyle
zaman da sildi hafızadan bir çok şeyi
hem ben unuttum Davut'un yüzünü
gözleri var biraz aklımda
birde saçları var simsiyah.
ölüm var ama ölüm!
Davut'un saçlarından daha siyah.
yaşayan ne çok insan var
birde ölen.
Ah! ölenle de yaşamayı unutan insanlar var
hep eksik
hep buruk
ve ağlamaklıdır canları.
ağlayacak olurlarsa göğüsleri hızla inip kalkmaya başlar
biliyorum,
çünkü ben ufakken, ağlayacaksam
göğsüm hızla inip kalkardı
ta ki ağlamaktan yorgun düşüp
yarı ölüme,
uykuya varana dek.