Garipsenmiş bir yalnızlığın garibanlığında,
Tiz kokulu merhametliğin ıslığıdır yaşamak.
Dinlemektir sessizliğin şarkısını.
İçten içe hissetmektir korkuların sancısını.
Eski bir sevgiliyi hatırlamaktır bazen,
Yada eski bir hatırayı sevmektir.
Ki hatıralar zaten eskidir.
Benimsenmiş bir kederin benliğinde,
Tensel bir dokunşun şeffaflığıdır yaşamak.
Alaycı bir gülümseyiştir geceleri.
Ve eşsiz bir şarkıdır heceleri.
Acı verici mutluluktur hissettirdikleri bazen,
Yada umutsuz bir ağlayıştır.
Ki yaşamak zaten ağlamaktır.
Kayıt Tarihi : 30.12.2008 15:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
15.09.08 21:35
![Okan Kuzu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/30/yasamak-zaten-aglamaktir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!