Ne güneş doğmaktan vazgeçiyor
Ne gece gece olmaktan
Kuyruk kuyruğa saniyeler
Her nefes veriş
Nefes alış gibi geçmişten bir an
Bir yüreğe dokunma
Bir yüreği okşama zamanı
Bal rengi gözleri seyretmeli kirpiklerin ardından
Vinci tablosundan kalma tebessümü tadıp
Bakışları yudumlama zamanı
Şiir yazma zamanı artık
Hayali bir sevdalıya methiyeler dizmeli
Aşkı yaşamalı son kez
Saç koklamalı uzun uzun
Canım demeli, bir tanem demeli
Güvercin şefkatiyle sohbet etmeli geceler boyu
Eller son kez mutluluğu tutmalı
Geceler bir başka uzamalı sabaha
Aşkı düşünmemek eskisi gibi
Artık aşkı yaşamak zamanı
Yırtılıyor ömür denen parça
Ne ölmeye fırsat oluyor ne yaşamaya ne aşka
Denizde bir dalga zaman
Ha vurdu kıyıya ha vuracak
Kurtuluş yok
Güneş bir gün doğmaktan bıkacak
Kayıt Tarihi : 13.8.2010 00:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgut Uzdu](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/13/yasamak-zamani-5.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)