Yaşamak ve Sen
Denizler mavi, ormanlar yeşilse, dağlar da ister renkleri, yazı ayrı, baharı ayrı, kışı ayrı, şarkılara türkülere yol olur bu renkler, yoksa gökyüzünde parlayan güneş midir? Dünyamızı aydınlatan! Yoksa senin gözlerin mi? Ben hüzün yorgunuyum rüzgârlar yapraklarımı döktü, karlar üşüttü, yalnızlığın Everest’in boyunu geçtiği günlerdeyim.
Umutlarım, ilk bakışım, bahar kokum, aşk şarkım, ışıltım, nerdesin? dudağında hangi türküler var,’’dilek taşı söyleniyor mu yaşadığın iklimlerde? Mehtabın güzelliğine bakar durur musun? Gözlerinden bir renk ver gözlerime, yakamozlarına düşer misin denizlerin? Seni hilesiz sevdim, anlamlı ve duygulu sevdim, yüreğime dökülen her damla kanda bir çiçek açar ve acılarla tomurcuklanır hayallerim. Yitirdiğim sesin, boynu büküklüğüm, iklimsizliğini yaşadığım şehirler. Hüzün akan gözlerime bakabilseydin, yalnızlık ve senle dolu bir yaşamı görebilirdin. Çıkarsız sevdiğim güzel, bir tek seni sevdim. Yüreğimle ve ruhumla, çaresizce.
Yollarda yeller serin eser, üşüyor musun? gözlerinden uçan martılar üşür mü şimdi? Sevdamız tek kaldı ya, hani baharı içime gömdüm ya, türkülerim sevgilisiz ya, sen yüreğime kor oldun ya, heveslerim buz tuttu ve yüreğim yüreğinde kaldı ya, bildiğin gibi. Aşkımız kalbinde, bir bak istersen durur mu oralarda?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta