Ben ,tüm hayal kırıklıklarımı göğüs kafesimde sakladığım gün ölmüştüm
Ölülerin de dili varmış
Oysa ben ,son konuşmamı ölümüme saklamıştım
Kuşları davet edecektim
Ve az konuşacaktım..
Yaşamı halen seviyor olmamın itirafı,utandırıyor beni..
Yaşamla ölüm arasındaki arafa sığınıyorum
Ben, sığıntı olmak için çok gençtim
Oysa ya yaşarız ya da ölürüz
Ben, aradaki seçeneklere verdim ömrümü
Ben ,tüm paradokslarımla ruhuma teslim olduğum zaman ölmüştüm
Şöyle yüzümü dönüp ömür aynama bakıyorum da
Dünümle bugünümü barıştıracak ne legal ne de illegal bir yol var
Oysa severdim hayatı
Insanları ,
Doğayı
Ben ne zaman bu kadar çok yenilgi aldım
Hangi zafer geçmişimi avucuma döker Cevaplayamadığım sebepler,uykularıma karıştığı an ölmüştüm
Yaşamak, çoğu hesabı ,kitabı rafa kaldırmaktı
Doğrudan söylemekti sözcükleri
Öyle bir hayat yaşamalıyız ki ;kaybettiklerimizi düşünmeden ,kazanmayı hissetmeliyiz
Kayıt Tarihi : 17.7.2022 01:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!