Yaşamak ve Olgunlaşmak Şiiri - Yusuf Narin

Yıprandım, doğruldum.
Duvarlarıma attığım çiziklerde,
Kaybettiğim mutlulukları saydım.
Kötü bir kabus olsa diye dua ettim.
Gerçek olduğunu gizlice hıçkıra hıçkıra ağlarken anladım.

Pes etmedim, yaşıyorum yine hayatımı.
Nefes alabiliyorum.
Gülebiliyorum.
Her düştüğümde kalkabiliyorum.
Beni taşımaya çalışan dallarımı,
Her kırılışında yamaladığımda buldum kendimi.

Bir ilkbahar günü kâbuslarımla yıkandım.
Nefesimi kesenlere,
Bütün çıplaklığımla savaş açtım.
Yıllarca toprak altında saklandım.
Karanlıklarımla yüzleştim.
Kabuğumu parçaladım.
Bir bahar günü yeşerdim.