Yaşamak varmış seninle,
Bir sabahın erken saatlerini.
Paylaşmak varmış sonra
Bir dilim ekmeği ve siyah zeytini.
Bir fincan çayı yudumlamak,
Gözlerinin kahvesinde.
Yolculuklara çıkmak varmış,
İpekten daha güzel teninde.
Kücücük ellerini tutmak,
Sevmek, öpmek istermiş gönül,
Hayalin olmuşum bir de,
Bunu da duymak istermiş.
Bakışlarım, girerken gözlerinden,
Neler anlatti bana,
Ve ruhunun o paklığını,
Yüzünde gördüğümde.
Fakat ne çare ki,
Kavuşmak bir an gibi,
Ayrılık bir asır gelir ya insana,
Yine gelmiş, hasret treni,
Son seyahatine de çıkayım,
Birikmiş gözyaşlarım,
Az sonra akacaklar.
Saat sayılı, vakit geliyor,
Yüreğim çırpınışlarda,
Ayrılığın hançeri, kınından çıkmış,
Acımasızca batacak kalbime,
Ve ayaklarım gitmek istemese de,
Katlanmak var kaderime.
Son öpüşmeler, son dokunuşlar,
Gözlerde buruk veda,
İçte titremek var,
Sıcaklığından kopunca.
Üşütüyor beni bu ayrılışlar,
İşte saat geldi ve son tik taklar.
..............
..............
..............
Hoşçakal çiçeğim.
Yine geleceğim.
Kayıt Tarihi : 30.4.2004 22:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yüreğine kalemine sağlık Metin Eser
Sevgiler...
Hüzün treni alır götürür hiç kopmasını istemediğiniz bir dal çiçeği.
Belki koklamaya bile kıyamadığın
Teşekkürler
Güzel dizeler, beğenerek okudum
Sevgiler
Tansel Yegen
TÜM YORUMLAR (3)