Yaşamak Varken Şiiri - İbrahim Halil Sipahi

Ebabil kanadıyla geldi yalnızlık,
Bir hüzün çiseliyor,
Hasret kirpiklerden gün batımına
Ufuk çizgisinde kaybolan gün
Ve gecenin ilk ayak sesleriyle,
Kor gibi düştü yüreğime,
Ayrılığın ateşi,
Sevdamı sürsem şimdi namluya
Kafama boşaltsam teker teker,
Hiç yaşanmamış olsa
Bu sevda, dudaklarda,
Gözlerinde kürek çektiğin
Sandal sefasını yok saysam
Seni hiç yaşamamış olsam,
Bir yudum aşka hasret acı çeken yürekler,
Ya avazı çıktığı kadar bağırmalı,
Ya da boğulmalı sessizlikte,
Mağlup olmamalı diyorum seven.
Lakin;
Sevda iki bendende can bulmuyorsa,
Ya da hak etmiyorsa bırakıp ta giden,
Ölüm anlamsızlaşıyor,
Onsuz da yaşamak varken…
18.12.2012/Adana