Gittin,
Ardına bakmadan…
Dönmeyecektin…
Kara yorganını örtmüşlerdi
Hani ağlıyordu herkes
Ben de…
Ağıtlar yakıldı mezarlarda hani,
Baban,
Güçlükle tutuyordu elindeki küreği
Gözyaşları topraktaydı
Kanadı kalbi
Elinde olsa
Peşinden gelmez miydi?
Yavaş yavaş kapandı mı
Yüreğindeki o yara?
Mecburdu alışmaya
Mecburdu sensiz yaşamaya…
Zaten dudaklar çoktan gösterdi dişleri
Ama yürekler gülmüyor gibi…
Ali Şefik Deniz
Kayıt Tarihi : 7.1.2018 16:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Şefik Deniz](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/07/yasamak-vardi-hani.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!