İçime çöken gecenin ağırlığında kıvranıyor yüreğim
Bir ışık çalmak karanlığa, zordur inan bilirim.
Ellerin beni tutmuyor düşüyorum.
Şiirlere tutunmak mümkün değil
Acı çıktı kınından
Durdurmak mümkün değil
Düşünceler saplanıyor paslı çiviler gibi beynime...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta