Yaşamak'tı Şiiri - Feyza Muhurlu

Huzurla uyanmak belki daha da karışarak
Olsun, zamanı geldiğinde karmakarışık olmaktır yaşamak..
İntiba ettiğin bir göz mesafesidir belki de gönül, kimbilir?
Tutunmak inadına sarılmak, tutuklu kalmaktır bazen yaşamak..

Diyorum dinle beni;
Sanki; dünyada tek kalmışsındır
ve yalnızlığınla başbaşa kaldığında bile
artık yalnız değilsindir..

İçindeki bütün sesleri sıralayıp,notalarında ayırdığında
orada kalıp,dinle(n) meyi öğrenmekte çok şeydir..
Hizasında tutarsın göçe durmuş ömrünü
O çoksesli tınıda, oktavı arttıkça ruhun da yükselecektir..

Duyarak, birbirinden ayırdığın her ses yeni imlandır
Ve yeni bir yol farkedeceksin
Nedenleri, niçinleri sonrasındaki rotanı
ayırdedebilmeyi başarmaktır yaşamak..

Nasihat değil sözlerim,
birebir hayatın ta kendisi..
Doğumdan ölüme diyemiyorum
ki yaşamaya çalışanlardanım hala..

Bildiklerim yeter mi,bilmemekle beraber
Verilen taze günlere uyanabilmek oradadır sırrı
izleniyorsun, köşebaşlarındaki fırsatçılar
tükezlemi bekliyor hatta düşmeni..

Sen yine de umutlarını yerlere düşürme
yüksekte tut yüreğinden..
Ne olur,ne olmaz görünmez kalkanlarınla koru
görünmez diyorum,dikkat;

Gösterme gözlerindeki ışığı sakla
Yoksa hedef olacaktır karanlıklara..

Korkma;
Başaran sen olacaksın,elbet bir gün..

Bir eflatun..
17 Ekim 2011-15:50 İzmir