ahlakımı sorgulamadan, sona hitaben hüzüne;
lafını, riyanı ve ötesini irtisam ediyorum yüzüne…
adım adım hüsrana düşmüş gibi gelirdin peşimden;
nahoş sözler etmeseydi acaba ayrılır mıydım eşimden?
patavatsız davranırdım kaderimi aksilik sanırken!
kör talih derdim; cahilliğim dilimde inci inci kanarken.
uzun, çok uzun bir hayat seni bekler diyordu bir zamanlar,
artık devler mezarda küçücük, küçüklerse kocamanlar.
çocuk diye seslendiğinde sensin diye cevap veren sesine;
şimdilerde hasretim simanın yıldızlarla karışmış gecesine.
nesin sen? değilsin ki benim hayatıma şeref veren mihman,
meçhul olsa da, deniz gibi her şeyi kenara vurur zaman.
kararsızım! nedir bu üzerimdeki yük, amansız çaresizlik;
küs değilim sana ben! yeter artık bitsin bu yekparesizlik.
belki biraz garip gelebilirim sana! nedeni bendeki sensizlik;
zulmün derdim bir zamanlar sevgime! şimdi bitti bu densizlik.
belki de hayal görmekteyim! avutamaz oldu rüyalarım beni;
gerçek olmasa dahi savaşmadan kazanamazdım ben seni.
ölüm girse bile ayrılmaz kalbimden sevgi, kalbimin galası bu;
sana manasız gelebilir bu denli hitabım fakat sözlerimin alası bu.
benim dünyam kalbimde; her saniye onu taşımak çok meşakkatli!
çoğu zaman kırgın olsa da, kalbim güneşine karşı daima şefkatli.
düşünüyorum! bir an olsun ki tereddüt etmedim değerinden;
bir saat uyku tutmadı beni bu denli ayrı olmanın kederinden.
lafın ötesi yok söze dökebildiğimce, bu bendeki son demdir!
çok üzücü ama ne gelir elden! bu bizatihi dökülen matemdir…
tek bir söz için gerek var mı ki yalvarmaya ve zahmete?
hayaller gerçek olsun diye yürümek mi lazım kıyamete?
bazen benim için sadece, gözyaşı denizi: acı ve zulümdün
beraber olunca yaşam; ayrılık olunca da yalnızca ölümdün…
bu sevgiyi yaşatmak, anlatmak ve haykırmak bana kalmış;
artık bu sözlere tevazuuyla cevap vermekse sana kalmış…
Kayıt Tarihi : 11.5.2021 19:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir seneler önce yazdığım kişisiz, zamansız ve mekansız bir şiirdir. Şiirsiz yaşamın tatsız ve tuzsuz olacağını hissediyorum. Gizliden gizliye şiir okuduğum, yazdığım zamanlarda ortaya çıkan bu dizeler; artık sıkılmış, daralmış, çevresine saran bir gencin kafasından patavatsızca çıkan dizelerdir. Uzun zaman sonra tekrar bu şiiri açıp burada paylaşmamın nedeni zamana yönelik bir ironidir sadece. Bunun ötesinde başka bir mana aramıyorum. Aramaya da lüzum yok zaten. Zamana yönelik yapılan ironi ise değişimdir. Sevgiyi sırta alıp altında ezilmişliği ile sürünmekten ziyade güzelliğiyle gülüp diğer bütün ayrıntıları süpürmek buradaki kastımdır. Buradan uzaklara selam veriyorum. Selamı almak bir zorunluluk değil incelik olur. Çünkü hiçbir şeyin zorunda değiliz zaten. Dünyaya ironik olarak özgürüz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!