Yaşamak anlamsız geliyor bana bazen.
Diyorum ki niye varım ben, niye?
Olmasam da olurdu şu yalan, şu sahte dünyada.
Hem daha iyi olurdu diyorum;
Bensiz belki yaşam da anlam kazanır,
Rahat bir nefes alırdı.
Beni bu eylül öldürecek
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
Devamını Oku
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.
çok güzel bir şiir olmuş.hayat hakkındaki yada hayata dair güzel bir hesaplaşma,hayat denilen şeyin ipliğini pazara çıkarma diyebilirim.hemde gayet sade ve içten bir anlatımla .yazarı tebrik ediyorum
çok sade ve içten bir şiir olmuş.tek cümleyle özetlemek istesem şiirin bende hissettirdiklerini şöyle derdim. Hayatın engebeli,inişli çıkışlı,dar sokaklı ve yokuşlu yollarında yolun nereye gittiğini umursamadan yol almaya devam eden,arada bir belirli süre yan yana aynı yolda yürümek zorunda kaldıgı insanların yapmacık ve çıkarcı bakışlarının mide bulantısını yol kenarına kusan ve bazen bu yolda yürümekten yorularak bir dar sokaktaki taşın üzerine oturup dinlenirken bir anda kendisine yukardan çok yukarıdan adeta bir uydudan bakarak hayalen ben bu yolun neresindeyim değil ben bu hayatın neresindeyim diyen birisidir insan.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta