Yaşamak anlamsız geliyor bana bazen.
Diyorum ki niye varım ben, niye?
Olmasam da olurdu şu yalan, şu sahte dünyada.
Hem daha iyi olurdu diyorum;
Bensiz belki yaşam da anlam kazanır,
Rahat bir nefes alırdı.
Yaşamak anlamsız geliyor bana bazen.
Her günkü koşturmaca, hem de bir hiç uğruna…
Bitmeyen geçim derdi,
Gelmeyen sevgili,
Yapmacık gülüşler ve
Karşılık bekleyen iyilikler…
Yaşamak anlamsız geliyor bana bazen.
Ne yediğim tat veriyor bana ne gördüğüm…
Ne konuşmam bir işe yarıyor, ne konuşan…
Hayat ipinin ucu hep başkalarının elinde,
Beni oynatıyorlar istedikleri gibi,
İstedikleri gibi oynatıyorlar beni.
Yaşamak anlamsız geliyor bana bazen.
Yaşamak için çırpınanlar görüyor, acıyorum.
Daha çok yaşamanın planını yapıyorlar,
Daha zengin olmanın derdinde herkes.
“Yeter! ” diye haykırasım geliyor
Alın dünyanızı, başınıza çalın!
Tükettiğiniz, pislettiğiniz dünyanızı…
Beni kendi dünyamda rahat bırakın,
Yaşamak olmayan kendi dünyamda!
Kayıt Tarihi : 9.10.2012 02:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)