Yaşamak Sevişmektir Ruhumla

Bu hayat hiç bu kadar adil kurşunlarla
Saplamamıştı genzime aşkı
Yüzüme,gergin bakışların
İgneleyen tonları vuruyordu
Esmer güneşine kadrin
Binlerce Fışkını saplar idim
Yazgım,Bir düşü düşlerken
Saniyelerinde boğmaktı kâinatı
Annem bu yüzden doğurmuştu beni
Babam ise tanrının acziyetinin
Dallara vuran o katran kokusunda soluk alıyordu
Bense
İpe giderken bir kaç fidan
Daracağında asılan binlerce asil düşüncelerin
Çıplak gurununda koşardım delice
Kaldırımların sevişir adımlarına
Şehrin bulanık ırkıyla sürerdim benliği mi
Şimdi sen de dört mevsimimin cemresi
Düştün yüreğimin zer den köşesine
Seninle ben ya bir kuytu da ölüşürken
Veyahut bayram kartlarının çocuksu sevincinde rastlaşırız
O gün kim bilir yedi gök katman
Ve yıldızlar ayaklarımızın altındayken
Yerin sıcak alnına inzal eder aşkımız
Şimdi burada kemirgen bir ölü yatar
Ve satırlarıma düşer nuru
Biz o çayları yalnız içtik
Yalnız öldük o sabahlarda
Yalnız ve yaklaşır gülüşlü çocukları beraber esmer eyledik
Günümüz ve ekmeğimiz ve türkümüz
Aslan sutleriyle sabahladı masamizda
Ben,bunca yıl çehresini okşamışım dertler ovasının
Yalın ayak ve çetrefilli yürüyüşüme önce oradan başladım
Bu yabansı kişilik
Bu aynada gördüğüm suret
Acaba ben miydim
Hani bu harman olmuş yürek
Burkulan sevda kelimeleri
Hepsi bu haylaz diyarın
Yaramaz çocuğunun muydu.
Bunca yıl ifritler gezmiş maveralarımda
Kartalın menzilin de ki yılan gibi kacışıyorum
Gençliğim miracında infilak ediyor cihanın
Çöllerin yabansı satrabında
Kıvrımlı halatlar çekiyor bedeviler
Yorgun ellerim yaşamımın tonlarca ağırlığını
Omuzlarıma vahşice bindiriyor
Ruhum bu baruttan yalgımı
Kimsesiz oluşumun hiçliğine bırakıyor
Dedim ya
Tan yerinde atarken güneş
Yaşamak sevişmektir ruhumla