Yaşamak Salgını Şiiri - Şükrü Özmen

Göğsümde devrilen bir gök değil de
Nedir bilmem bunca ihtişamıyla
Ağaçlar bilirim kavak ve sedir
Hûzmesinde gece erir ışıklar bir de

Yerim yedi katın gönderinde mi
Yokluğa yol bulup varsıl olmadan
Yoksa dibinde miyim derin ormanın
Kalbim bir su damlası değerinde mi

Aklıma bir sürü şeyin geliyor
Denize bakışın gibi mesela
Köprüden en son bizler çıkalım
Arkamızdan kederimiz geliyor

Sular buluta dair sesler yangına
Hiç gövdemi okşamasın gök. Orda değilim
Gözümden bin yüzyıl ağlamak geçer
Dûçârım yaşamak denen salgına

@..

#ŞükrüÖzmen