Yaşamak olayı Şiiri - Zeynep Beşen

Sevince seni anliyorum yaşadığımı
Kalbimi hissettigim bir yerlere benziyor adın
Sessiz sakin yürüyüşlere benziyor tadın
Bir nevi nefes almak gibi bir şey bu..
Sana has olan,
Bana geldiğim yerleri hatırlatan kokunu boynundan içime öperek alıyorum
Birakalim Huzur diye adlandıra dursun
Türk dil kurumu bu ifadeyi
Ben sana benzetiyorum..
Sen de benim devamın var
Ellerim var
Yüzlerim var
Sevincim coşkum
Hüznüm sancimlarim var ..
Biraz dünüm
Biraz gelecek ihtimalim
En çoğundan bu günlerim var ..
Bırakalım Sevgi diye adlandira dursun,
İnsanlar bunu
Ben sana benzetiyorum..
Gözlerimi kapat yüreğini aç
Kulaklarım işittiği yalnız sen notasi
Ellerin diyorum nasıl da gün görmemiş
Ince zarif ve duygulu..
Yüzün de gezinmek için yaratılmış ellerim
Bunu yüzlerinde gezinirken daha iyi anliyorum..
Sende anla ki
Yüzümde gezinir iken ellerin
Tüm yaraları sarılan sensin..
Siyahi gözlerinde nasıl sevdiysem
Beyazida saçlarım da öyle sevdim..
Ruhumun dönüp dolaştığı yerlere
Ben senin adını verdim
Tüm sessizliğin içinde
Müziği duyma yetisini seni severken öğrendim..
Yaşam yeni başlayan bir hece gibi
Ne kadar dese de Dünya
Bu iklime aşk..
Ben sana benzetiyorum bu hali ..
Ne yaz gibi
Ne kışa benzer
Ilk bahara dokunmaz bile
Son bahara benzemez bir şey
Yalnız sana benziyor
Yalnız sende güzel
Ifadelerimi ifadesinden atan adam ..
Yalnızca tüm sadeliğinle hoş geldin.
Yalnizlığıma şeref verdin..
Bundan sonra tüm ifadelerim sensin..
Hoş geldin.