Diz çöktü adam ve dedi ki '' yaşamak nerdeysen çık''
Çıkmadı saklandığı yerden yaşamak!
Duymadı sanki, sanki adam hiç konuşmamış gibi durdu sonra...
Konuşmadı duvarlar adamla, saksıdaki hiç bir çiçek gülümsemedi,
Çerçevelerdeki resimler çevirdi yüzünü,
Soba yanmadı hiç, yanan vardı yerine çünkü...
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
''Yaşamak'' oyununun son perdesinde verilen çaba ve tüm haykırışlara kayıtsız kalışı yaşamın ne güzel anlatılmış ustaca!!..tebrikler...
her şiirinizde bambaşka bir dünya açılıyor gönül gözümde...bu yürek hiç susmaz umarım... sevgiyle kalın....düşleriniz hep Mavi kalsın
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta