Her sabah işe gidip,
Güneş batınca eve gelmek midir yaşamak,
Sağ yanım sürgün sol yanım iflak etmiş bir mayın gibi,
Her gün santim santim çürüyor bedenim,
Acı çekmeye alıştı yüreğim,,
Artık mutlu olmak istemiyor içimdeki adam,
Ölmek için kaderimi yaşamam gerektiğini,
Ben tek başıma kalınca anladım anne,
Uyandım apar topar gaflet uykusundan yaşamak için,
Mutluluğu kimsenin kollarında aramıyorum artık,
Kendi mutluluğundan aciz insanların bana mutluluk vereceğini Sanmıyorum anne,
Onun için içimdeki çocukluğumdan kalan mutluluğu arıyorum Yaşmak için anne
İsa GüzelKayıt Tarihi : 6.7.2014 19:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!