Yaşamak nedir
Diye sordular…
Yanıtlarken
Ben…
Kalbimden vurdular
Ölmemiştim…
Oradaydım.
Yanıtladım…
Zırh yapmaktı sevgiyi
Ve kalbe siper sevgiliyi…
Son nefeste
Kelime i şahadet sıcaklığında,
Sayıklamak ismini…
Ölmüştüm artık
Usulca…
Ellerin koynumda
İsmin hala ve hep
Dudaklarımda…
Ve ölmekti herkese göre
O tanımsız diriliş…
Oysa
Ve gelen gerçekten O ysa
Ölüm vardı;
Ama ölüme.
Ölmemiştim
En azından
İstediğim yerde ölüyordum…
Yani
Gözlerinin ıslaklığında yaşıyordum…
Ve konuştum
Yaşamak nedir…
Ölürken bile yaşama gülümsemek…
Kanımca,
Buydu yaşamak
Kanım aktıkça
Sana yaşayacak
Yaşamak…
Kayıt Tarihi : 23.4.2007 19:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
23 nisan 07... van
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!