Yaşamak Ne Zor Şeymiş Şiiri - Uğur Kahraman

Kırık dökük sokaklarda bir ses, Duyan var mı, bilmem, yüreğimi delen. Küçük bir ev, içinde büyük dertler, Gece gündüz, umutla bekleyen.Ekmeğin kokusu bile zor gelir, Masada eksik, sofrada umut. Kimi gün çocuklar gözlerime bakar, Bir lokma için düşler kurup.Gün boyu ter döküp, çabalarım, Elde var yorgunluk, avuçta boşluk. Geçim derdi, ruhumu sarar, Gönlümde çaresiz, ağır bir soluk.Borçlar kapıda, hesaplar gelir, Ay sonu yine kara kara düşünmek. Hayatın yükü omuzlarımda ağır, Gözlerimde uyku, kalbimde keder.Pazar yerinde belki bir ucuzluk, Bir çare ararım, yarına umut. Ama günler geçer, dertler durur, Bir çıkış yolu, bir kurtuluş umudu.Yaşamak ne zor şeymiş meğer, Her gün yeniden başlamaktır mücadeleye. Ama yine de direnmek gerekir, Çünkü bir gün doğar elbet güneşle.Her akşam yıldızlara bakar, Bir dilek tutarım, sessizce fısıldarım. Yaşamak, zor olsa da severim, Çünkü her zorluğun ardında bir umut ararım.