Yaşamak ne garip şey
Ezelden beridir dünyanın etrafında dönen
Geceleri çıkıp gecelerin sultanı olan
Gündüzleri kapı ardından bir anne gibi bakan
Esefini gamını kederini parlaklığıyla kapatan
Ay gibi
İnsanlık tarihine şahitlik etmek istersin
Her yeni doğan güzel çocuğu görmek istersin
Sokaklarında büyüyüşü her güzel çocuğun
Her samimi gülüşe şahitlik etmek istersin
Bozuk musluk zaman,su gibi ağırca damlarken
Sarı Güneş,yerini esefli Ay'a bırakırken
Her gün kaybedilenlerin yükü ağırlaşırken
Her geçen günün senden aldıklarını göremezken
Hatıralar ses olup kulağı işgal ederken
Burnunda kokusu bir mercimekli çorbasının
Zarif elleriyle yapılmış çoktan göçmüş Annenin
Her attığın adım eskileri hatırlatırken
Bile
Sırtındaki yük paltondan hafifmiş gibi
Dolabilir içine ani bir yaşamak hevesi
Yaşamak ne garip şey
28.04.2019
Baran Tuaç
Kayıt Tarihi : 3.5.2019 09:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir arkadaş ile yaşamak üzerine yapılmış bir sohbetin ardından başlanmış ve uzun bir sürecin sonunda bitmiş bir şiirdir
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!