Yaşamak hiç çekilmez olmamıştı böylesine,
Daha önce, bu kadar çok sigaraya davranmazdım.
Ya bakışlarım! Neden donuklaşıyor apansız?
Bu kendinden bezmişliğin sebebi ne?
Bu gece eski dostları hatırladım tek tek.
Ne güzeldi o günler hep neşe dolu...
Ya şimdi ne diye çayın tadı yok?
Mutlu olmak eskisi kadar kolay değil öyle...
Kalem kağıtla da aram bozuk kaç zamandır.
Yazı yazmak bile işkence veriyor artık.
Dünyanın sonu bu demek olmasa gerek ya,
Ben yinede bıktım yaşamaktan böyle.
Kayıt Tarihi : 7.1.2007 20:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!