Yaşamak Mecburiyeti Şiiri - Vayo Kayra

Kuş uçmaz, kervan geçmez denilen bir yerde.
Anahtarı elinde, kanadı yaralı kuş misali,
Altın bir kafeste.

Derdine derman- acı bir otun suyunu- içer gibi
Geçecek! diye umut heves etmekte.

Nereden geldi bunca acı üzerine ?

Oysa, tatlı düşler ekmişti yarınlarına.
Acıyan yaralarına, zamanı üflerken.

Bu son olacak!diyordu.
Yaşamak mecburiyeti.

Titreyen umuduna, hayaller fısıldarken.

V.Kayra