Yaşamak kadar hayat taşıyorum

Yaşamak kadar hayat taşıyorum…

Kalsın ardımda ne varsa, gelmesin yanıma,
Sonsuzluğun sensizliğine gidiyorum.
Dokunmasın boşluk bile sana değdiyse,
Senin tutunamadığın boşluklardan geçiyorum.

Yoksun içimde artık bir garip yolcusuyum uzakların,
Arama bulamazsın bendeki o eski seni,
Karanlıklara gömdün yıldızsız bir gecede,
Gözlerim, gömdü umutsuz derinlere.

Saklıyorum bakışlarımı artık, ay bir tuhaf,
Boğulurcasına gökyüzü, nefessiz kalıyor.
Rüzgârda esmiyor, ruhum can çekişiyor.
Bir bankta oturuyor yalnızlığım, yine tek başına.

Aşka yemin eder duygularım, suskun hecelerinde,
İçimde taşan sevda katarım, alır beni götürür.
Uykusuz gecelerde, ruhum esir yüreğinin zindanlarında,
Yaşamak kadar hayat taşıyorum sen kadar değil.

Oktay ÇEKAL
14.10.2014-23.32