Papatya görmeme cezası vermişler, sustum. Güneşli günlerde boynum bükük kalacakmış, güneşi göremeyecekmişim, sustum. Ağaçların ilk çiçeğini, güzde düşen yaprakları, arının öz toplayışını seyredemeyecekmişim, sustum. Masamı, defterlerimi, kalemlerimi elimden aldılar. Duyduğumda beni del' eden sesini, her gece karşımda canlanan gökkuşağı gözlerini, mehtaplı gecelerden bile güzel gülüşlerini anlatacak şiirler yazamayacakmışım. Buna razı gelmez gönlüm. Ya ölürüm ya seni yazarım, susamam.
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta