Papatya görmeme cezası vermişler, sustum. Güneşli günlerde boynum bükük kalacakmış, güneşi göremeyecekmişim, sustum. Ağaçların ilk çiçeğini, güzde düşen yaprakları, arının öz toplayışını seyredemeyecekmişim, sustum. Masamı, defterlerimi, kalemlerimi elimden aldılar. Duyduğumda beni del' eden sesini, her gece karşımda canlanan gökkuşağı gözlerini, mehtaplı gecelerden bile güzel gülüşlerini anlatacak şiirler yazamayacakmışım. Buna razı gelmez gönlüm. Ya ölürüm ya seni yazarım, susamam.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta